
Als je een tijdje lid bent van een vereniging beginnen je dingen op te vallen. Een goed voorbeeld daarvan is het feit dat er altijd een aantal specifieke types rondlopen, waarvan iedere vereniging wel één heeft. Zodanig zelfs dat het bijna clichématig wordt. Hier vijf typische figuren die op iedere vereniging wel rondlopen.
Deze man is oud, verstokt roker, loopt op leren klompen met daarin grijze gebreide stokken en lijkt te zijn vastgeroest aan zowel de theekan als de ballenpomp. Vanuit zijn hokje, waarin het blauw staat van de zware Van Nelle rook kijkt hij door gewapend glas naar de wedstrijden op het hoofdveld terwijl hij rochelt en jou altijd net met de verkeerde naam begroet.
'Heee, kerel!' klinkt het zodra je de kantine binnenloopt. 'Wat heb je gemaakt?'
'3-0' zeg je.
'Zo, zo,' zegt hij, 'nog gescoord?'
'Nee, linksback, hè,' zeg je.
'Nog een assist gegeven dan?' vraagt hij.
'Nee, helaas,' zeg je, terwijl je langzaam maar zeker doorloopt om voor de honderdtachtigste keer van dit repetitieve gesprek af te zijn.
Midden-veertig, lichtelijk autistisch en vaak daadwerkelijk actief geweest bij een regionale professionele club. De man is letterlijk 26 uur per dag, 9 dagen per week op de club te vinden. Hij heeft geen oog voor jou, want jij hebt het nooit zover geschopt als zijn D-tjes met een geoptimaliseerd fosfaat-systeem het wél gaan schoppen. Verder zijn de enige mensen met wie hij praat bestuursleden, mede-jeugdtrainers en de hele kliek rondom jullie eerste elftal. Hoe erg hij je mag, staat gelijk aan je voetbaltalent en/of verstand van voetbal
Dit figuur is ook 26 uur per dag, 9 dagen per week op de club, maar houdt zich met veel meer dingen bezig dan alleen trainen. Hij voetbalt zelf niet, om welke reden dan ook, maar bemoeit zich wel o-ve-ral tegenaan. Hecht waarde aan het begrip 'vrijwiliger,' en zal dan ook iedere kans met beide klauwen aangrijpen om je kenbaar te maken dat 'een club niet kan draaien zonder vrijwilligers.' Een vorm van zelfverheerlijking, maar je gedoogt het, want hij doet het wel.
Je weet zijn naam niet, maar verwacht dat hij Jelmer, Jesse of Milan heet. Zijn ouders ken je overigens wel vaag. Als hij niet met een klomp zoete roze kauwgom in zijn met zand besmeurde mond tegen een muurtje staat te ballen, is hij wel ergens op een willekeurige kruk in de kantine geklommen. Om, je raadt het al, nieuw snoep en/of chocomel met een rietje te halen. Bonus-eigenschappen: loopt regelmatig tegen je aan, schreeuwt veel en is de reden dat je zelf nooit kinderen wilt, of baalt dat je eraan begonnen bent.
Verstopt achter tribunes, slootjes en kleedkamers schuilt een wereld waarin ieder weekend onvoorwaardelijke liefde, nostalgie en tragiek hand in hand gaan. Het is de wereld van De Kelderklasse. Sinds 2015 toont De Kelderklasse deze verhalen dagelijks in de vorm van online content. Video’s van grabbelende keepers, struikelende spitsen en doelpogingen in het vangnet. Foto’s van eeuwige wissels, katerige vlaggers en scheve kalklijnen.
De Kelderklasse is een eerbetoon aan alle amateurvoetballers die ooit grote voetbaldromen hadden, maar nu slechts genieten van ieder moment dat ze op en om een voetbalveld staan. Een podium voor de prutsers, de brokkenpiloten en de slagers van de eerste, tweede en derde helft. Deze Helden van de Bijvelden maken met hun filmpjes en foto’s De Kelderklasse tot wat het is: Een kelder vol verhalen over de schoonheid van mislukkingen, lelijkheid en vriendschap. Over de de geur van nat gras, stinkende scheten op een kleedkamerbankje en kantinefriet met bier. Een kelder eigenlijk, vol leedvermaak. Leedvermaak over de ongekroonde helden van de onderste regionen in ons amateurvoetbal.
Kelderklassers máken De Kelderklasse. Zonder ingestuurde video’s en foto’s geen leedvermaak. En dat zou jammer zijn. Om ’t delen nog iets gemakkelijker te maken – wij Kelderklassers houden niet zo van moeite – hebben we een app. En die is niet ingewikkeld: download ‘m, lach om dikke blunders, zagen en mislukte doelpogingen, maar vooral: deel! Upload die schwalbe van je teamgenoot en die dronken kantinemomenten. Zo kunnen we allemaal blijven genieten van elkaars gefaal en gefeest. Want de Kelderklasser is nooit alleen.
LEES MEER